Dictionary of Greek. 2013.
νυκτώνω — (Μ νυκτώνω) βλ. νυχτώνω … Dictionary of Greek
νύχτα — και νύκτα, η (ΑΜ νύξ, κτός, Μ και νύκτα) 1. το χρονικό διάστημα από τη δύση μέχρι την ανατολή τού Ηλίου, σε αντιδιαστολή προς την ημέρα (α. «μαύρη είν η νύχτα στα βουνά...» β. «καὶ ἐκάλεσεν ὁ θεὸς τὸ φῶς ἡμέραν καὶ σκότος... νύκτα», ΠΔ) 2. ζόφος … Dictionary of Greek
νύχτωμα — το [νυχτώνω] ερχομός τής νύχτας («το νύχτωμα έκανεν αισθητότερον το ψύχος», Ζερβ.) … Dictionary of Greek
νυχτώνει — νυχτώνει, νύχτωσε (ως απρόσ.) Σημειώσεις: νυχτώνει : σπάνια απαντάται και ως προσωπικό (νυχτώνω) με την έννοια του νυχτώνομαι (→ με βρίσκει η νύχτα) … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
βραδιάζω — ιασα, ιάστηκα, βραδιασμένος 1. απρόσ., βραδιάζει, αρχίζει να γίνεται βράδυ, να νυχτώνει: Όταν βραδιάζει κάνει ψύχρα. 2. το μέσ., βραδιάζομαι με βρίσκει η νύχτα στο δρόμο, νυχτώνω: Βραδιάστηκα στο δάσος. 3. φτάνω με τον ερχομό της νύχτας: Ελπίζω… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
σκοτιδιάζω — σκοτίδιασα, σκοτεινιάζω, νυχτώνω: Το χειμώνα σκοτιδιάζει νωρίς … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
